Sinds 1 augustus bestaat het familiebedrijf Bart Natuursteen 75 jaar
Vier eigenaren van drie generaties nemen je mee in de tijd. Ze vertellen met passie over een van de oudste ambachten ter wereld. Over natuursteen dat mooi blijft. Over het ambacht dat met de tijd meegaat. Hoe eigenaren een eigen wending aan het bedrijf geven. En hoe de oeroude steen in verrassend veel nieuwe verschijningen onder de aandacht wordt gebracht. Hier het 3e verhaal van Christell Bart-Hoeben.
De Brabantse Christell Bart-Hoeben kwam voor de liefde naar de Zaanstreek. In het familiebedrijf Bart Natuursteen nam ze van de mannen de taken over die bleven liggen. Als eigenaar vaart ze samen met haar man Aby Bart en zoon Lars een duidelijke koers. ‘Het vakmanschap van de meester gecombineerd met een goede service, dat verhaal dragen we overal uit.’ Lees maar!
Kwaliteit, flexibiliteit en menselijkheid.
Aby uit Zaandijk en Christell uit Valkenswaard waren twintig toen ze elkaar tegenkwamen op vakantie. De vakantieliefde groeide uit tot een huwelijk met twee zonen. Samen met hun oudste zoon Lars leiden ze Bart Natuursteen in Zaandijk.
Christell Bart Hoeben: ‘Toen ik Aby leerde kennen, wist ik niets van het vak van steenhouwen. En ik had geen idee waar Zaandijk lag. Zelf ben ik een bakkersdochter. We komen allebei uit een ondernemersfamilie, maar wel met het verschil dat Aby en zijn vader in die tijd geen personeel hadden in de zaak.
Ik vond natuursteen heel mooi en kreeg er steeds meer interesse in. Vooral dat ambachtelijke vond ik mooi. Aby was heel trots als hij liet zien in de Zaanstreek en Amsterdam wat hij had gemaakt. Grafmonumenten vond hij het mooiste. Al snel kwam ik erachter dat dit inderdaad heel mooi is, omdat je met emotie te maken hebt.’
Kappersdroom
‘Toen ik Aby leerde kennen was ik kapper. Mijn ouders hadden me meegegeven dat ik heel goed moest worden omdat er veel kappers zijn. Dat lukte, zo zat ik in het Nederlands jeugdequipe en deed ik mee aan kappershows. Ik kwam ver, maar moest noodgedwongen stoppen vanwege een ernstige vorm van kapperseczeem. Anders had ik een eigen kapperszaak gehad.
Ik verhuisde naar Zaandijk. Bij verschillende bedrijven ging ik aan het werk: receptie, administratief werk, beurzen voorbereiden, organisatiewerk. Ik was net een spons waarbij ik allerlei informatie tot me nam en werk naar me toe trok.’
Moeders in de zaak
‘De oma van Aby mocht niets doen in de zaak, zelfs niet de telefoon opnemen. Mijn schoonmoeder kreeg wel een taak, zij deed de administratie. Ik zag haar in de weer met grote kasboeken waarbij ze dan een kasverschil van tien gulden moest zien te vinden. In 1997 hebben we de boekhouding geautomatiseerd en heb ik dit van haar overgenomen.
In 2001 werd onze tweede zoon Daan geboren. In dat jaar heb ik de keuze gemaakt om volledig voor het bedrijf te gaan. Als eigen baas ben je heel flexibel dus je kunt er ook zijn voor je kinderen als ze je nodig hebben. Later volgde ik ook de hbo-bedrijfskunde.
Naast de boekhouding voerde ik verkoopgesprekken over grafmonumenten maakte de ontwerpen en verzorgde de inkoop.
Ik zag dat Aby en zijn vader hard werkten maar niet konden groeien omdat ze alleen waren. Ik nam over wat voor hen te veel was, want zij waren in de productie bezig.’
Grafmonumenten
‘Ik luisterde naar de klant en vertaalde wat ze wilden in een ontwerp. Wat vond uw dierbare mooi? Dan ging mijn creatieve brein werken. Als ik u zo beluister, zou u dit dan mooi vinden?
En dan krijg je telefoontjes van mensen die iets bijzonders willen en hadden gehoord dat ze bij Bart Natuursteen moesten zijn. Grafwerk kost veel tijd, het is een proces waar je mensen meeneemt. Als de klant tevreden is en het voldoet aan de eisen, dan heb je eer van je werk en voldoening.’
Mede-eigenaar
‘In 2008 ging mijn schoonvader met pensioen. Aby nam het bedrijf over en vroeg of ik mee wilde doen, we vullen elkaar goed aan. ‘Goed’ zei ik, ‘alleen als ik mede-eigenaar word’.
We werken om te leven, niet andersom. De balans is bijna altijd goed. Dat is ook belangrijk want het werk is zeer arbeidsintensief.
Vlak na de overname brak de economische crisis uit, terwijl we net samen een grote financiële verplichting waren aangegaan. Toch was het ook een interessante tijd. We konden op onze manier het bedrijf leiden. De extra service en het begeleiden van contacten voegden we eraan toe, daar voelden we ons allebei goed bij.
We doen ons best om te blijven wie we zijn. Daarin herken je de hand van de meester en de toegevoegde waarde. Dat maakt ons werk zo leuk. Anders worden we alleen maar een productiebedrijf. Het is juist zo mooi om iets prachtigs te maken met passie.’
Rust en meedenken
‘We maken grafstenen, we werken voor de bouw en voor particulieren. Bouwen, verbouwen en doodgaan, dat zijn de meest stressvolle momenten. Onze toegevoegde waarde is dan rust en meedenken. Het moet een prettige ervaring zijn, in ieder geval geen stress opleveren. De klant die een duur aanrecht koopt, heeft goed mee kunnen denken. Het verplaatsen in de klant is leuk. Het is altijd een prikkel om het goed te doen.
